ΔΡ. ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΜΕΛΟΥ, MD, FEAN


Ιατρείο νόσου Πάρκινσον και Κινητικών Διαταραχών

Καθηγήτρια Νευρολογίας, Παν/μίου Marburg

Αλλαντική Τοξίνη

Μαρία Σταμέλου • Αυγ 30, 2019

Βασικά Στοιχεία για τους Ασθενείς

Αλλαντική Τοξίνη: Βασικά στοιχεία για τους ασθενείς


Τι ειναι;
Η αλλαντική νευροτοξίνη είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από το βακτήριο clostridium botulinum. Η αλλαντική τοξίνη θεωρόυνταν μια επικίνδυνη δηλητηριώδης ουσία, καθώς μέσω τροφίμων, μπορεί να προκαλέσει Αλλαντίαση, μια βαριά κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει και στον θάνατο. 

Εδώ και δεκάδες πια χρόνια όμως, η ουσία αυτή έχει επιστημονικά μετατραπεί και χρησιμποείται ως ένα ασφαλές και ιδιαίτερα αποτελεσματικό φάρμακο που μπορεί να αντιμετωπίσει πολλά και διαφορετικά νοσήματα, όταν χρησιμοποιείται στις σωστές δόσεις και απο εξειδικευμένους, πιστοποιημένους γιατρούς.

Νευρολογικές ασθένειες στις οποίες χρησιμοποιείται
Η κύρια ένδειξη αφορά τους νευρολογικούς ασθενείς με δυστονίες δηλαδή μιας κινητικής διαταραχής που χαρακτηρίζεται απο υπερβολικές και παρατεταμένες μυϊκές συσπάσεις. Προηγούμενες θεραπείες αφορούσαν κυρίως αντιχολινεργικά χάπια τα οποία δενείχαν συνήθως καλά αποτελέσματα και δημιουργούσαν έντονες παρενέργειες. 'Ετσι, η αλλαντική τοξίνη πραγαματικά βελτίωσε σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών με δυστονίες.

Η αλλαντική τοξίνη είναι πολύ αποτελεσματική και αναμένεται βελτίωση κατά 50-90% για τουλάχιστον 2-3 μήνες. Αν οι ενέσεις δεν φανούν αποτελεσματικές, τότε το ενδεχόμενο αλλαγής της δόσης ή του σημείου της ένεσης πρέπει να αξιολογηθεί.

Η αλλαντική τοξίνη στην δυστονια:
H δυστονία ορίζεται ως ακούσιοι μυϊκοί σπασμοί ή συσπάσεις που προκαλούν στροφικές, σπασμωδικές κινήσεις ή ασυνήθεις θέσεις μερών του σώματος και μπορεί να αφορά όλα τα μέρη του σώματος πχ.

  • Αυχενική δυστονία (ραιβόκρανο), όπου συσπάσεις των μυών του αυχένα οδηγούν σε μη φυσιολογική στροφή, κλίση ή συστροφή της κεφαλής
  • Βλεφαρόσπασμος
  • Στοματογναθική δυστονία (αφορά την σιαγώνα ή του κάτω μέρους του προσώπου)
  • Λαρυγγική δυστονία ή σπασμωδική δυσφωνία (αφορά σπασμό των φωνητικώ χορδών)
  • Δυστονία στο χέρι ή στο άνω άκρο, πχ σπασμός του γραφέα ή και στο κάτω άκρο


Η αλλαντική τοξίνη σε άλλες νευρολογικές παθήσεις: 
Τρόμος κεφαλής, χεριών ή στη φωνή, Τικ, Ημίσπασμος προσώπου, Σπαστικότητα (όπως πχ. σε εγκεφαλική παράλυση, μετά από εγκεφαλικά επεισόδια και στην πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας), Υπερβολική εφίδρωση ή υπεριδρωσία, σιελόρροια, ημικρανία

Πως δρα;
Η αλλαντική τοξίνη χορηγείται με λεπτή, μικρή ένεση ενδομυικά ή σε αδένα. Οι απολήξεις των νεύρων συλλέγουν την τοξίνη η οποία μπλοκάρει την σύνδεση του νεύρου με το μυ ή τον αδένα. Ως αποτέλεσμα ο μυς δεν μπορεί να συσπαστεί οπότε χαλαρώνει και βελτιώνεται ο σπασμός. Εάν πρόκειται για αδένα,  μειώνεται η παραγωγή σάλιου ή ιδρώτα.

Δύο τύποι αλλαντικής τοξίνης είναι αυτήν τη στιγμή διαθέσιμοι στους ασθενείς (Α και Β). Οι διάφορες τοξίνες που υπάρχουν στο εμπόριο, διαφέρουν στην ισχύ και την ικανότητά τους να διαχέονται στον ιστό που χορηγούνται. Γενικά, όλες δρουν με τον ίδιο τρόπο και έχουν την ίδια επίδραση στους μυς ή στους αδένες. 

Η αποτελεσμάτική δοσολογία διαφέρει απο ασθενή σε ασθενή και ανάλογα με την βαρύτητα της νόσου, έτσι οι γιατροί πρέπει να χρησιμοποιήσουν τη σωστή δόση για την εκάστοτε τοξίνη και τον εκάστοτε ασθενή και να ειναι εξειδικευμένοι στην χορήγησή της ανάλογα με την ένδειξη. 

Μετά από μια ένεση, χρειάζονται απο 2 έως 7 ημέρες για να αρχίσει να φαίνεται το πρώτο αποτέλεσμα το οποίο αγγίζει ην μέγιστη δράση του μετά από περίπου 2 εβδομάδες με έναν μήνα και έπειτα σταδιακά εξασθενεί και τα συμπτώματα επανέρχονται. Έτσι, το αποτέλεσαμ της θεραπείας διαρκεί 3-6 μήνες, και άν ο ασθενής επιθυμεί να συνεχίσει, επαναλαμβάνεται  κάθε 3 με 6 μήνες. Δεν επαναλαμβάνονται νωρίτερα του τριμήνου ώστε να προληφθεί η απόρριψη της θεραπείας από τον οργανισμό μας.

Ανεπιθύμητες ενέργειες
Όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι αναστρέψιμες καθώς η δράση του φαρμάκου δεν είναι μόνιμη. Επίσης όσο μεγάλύτερη η δόση, και όσο λιγότερη εμπειρία έχει ο γιατρός, τόσο πιο πιθανό είναι να συμβούν. Ως εκ τούτου η συνήθης πρακτική είναι να αρχίζουμε με μικρές δόσεις, καθώς ο κάθε ασθενής ανταπικρίνεται διαφορετικά και να επιτυγχάνουμε σε επόμενες επισκέψεις την ιδανική δόση με ελάχιστη πιθανότητα παρενεργειών.

Η συνηθέστερη ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η μυϊκή αδυναμία κοντά στο σημείο της ένεσης, πχ πτώση του βλεφάρου ή διπλή όραση μετά από μια ένεση κοντά στο μάτι. Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να είναι ο πόνος, οι μώλωπες ή η εκροή αίματος στο σημείο της ένεσης. Πολύ σπάνια μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένη αδυναμία ή συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γρίπης 1-2 ημέρες μετά την ένεση που υφίενται συνήθως απο μόνα τους. 


Οι ενέσεις πρέπει πάντα να γίνονται από έμπειρους και εκπαιδευμένους ιατρούς. 

Από Μαρία Σταμέλου 23 Jan, 2024
Μετά τη διάγνωση της νόσου Πάρκινσον σε έναν ασθενή, πολύ συχνά χρησιμοποιείται ο όρος «περίοδος του μήνα του μέλιτος», που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιστημονικές εργασίες στα τέλη της δεκαετίας του 1970, για να δηλώσει τα πρώτα 2-5 έτη της νόσου, ως ένα στάδιο κατα το οποί υπάρχει γενικά μια σταθερή απόκριση στην αγωγή, πριν εμφανιστούν οι κινητικές διακυμάνσεις και επιπλοκές της θεραπείας. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην επιστημονική βιβλιογραφία, στα βιβλία νευρολογίας και στα συνέδρια, αλλά και στην κλινική πράξη. Ωστόσο, ο όρος καλό θα ήταν πλέον να αντικατασταθεί. Οι λέξεις «Έχετε τη νόσο του Πάρκινσον» σε ένα άτομο που έχει μόλις διαγνωσθεί, είναι ένα σοκ για οποιονδήποτε τις ακούει εν μέρει λόγω και της άγνοιας για το οτι η νόσος είναι αντιμετωπίσιμη. Η άρνηση, ο θυμός και η κατάθλιψη είναι κοινές αντιδράσεις. Αυτά τα συναισθήματα είναι σημαντικά και απαιτούν διαχείριση και είναι δύσκολο να περιγραφούν ως ένα αίσθημα «μήνας του μέλιτος», ακόμη και όταν η διάγνωση ακολουθείται από τη χορήγηση ντοπαμινεργικής θεραπείας και την παροχή συμπτωματικής ανακούφισης. Απο την άλλη, η φράση προοιωνίζει οτι πρόκειται να έρθει κάτι χειρότερο μετά απο αυτη την περίοδο και δημιουργεί άγχος. Εμπειρίες ασθενών που σχολιάζουν πώς αισθάνονται όταν ακούν τέτοιες εκφράσεις απο τους ιατρούς τους μαρτυρούν το πόσο αδόκιμος, δυσάρεστος και κάποιες φορές προσβλητικός είναι αυτός ο όρος για μια σειρά απο διαφορετικούς λόγους (Alonso-Canovas et al 2023). Αλλά και επιστημονικά αυτά που υποδηλώνει ο όρος δεν είναι σωστά, διότι ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός, η διάρκεια της ανταπόκρισης χωρίς διακυμάνσεις ποικίλει και δεν υπάρχει τρόπος να προβλεφθεί η διάρκεια αυτή. Έτσι, μολονότι αρχικά ο όρος εξυπηρετούσε την επικοινωνία μεταξύ των ιατρών, σήμερα που η επικοινωνία και η θεραπευτική σχέση μεταξύ γιατρού και ασθενούς έχει αλλάξει, οι όροι που χρησιμοποιούνται θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την κατανόηση, την ενσυναίσθηση και τη συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών υγείας και ατόμων με την νόσο (Alonso-Canovas et al 2023). Ο όρος 'πρώιμη Πάρκινσον' υπεραρκεί για να περιγράψει την αρχική φάση της νόσου. Βιβλιογραφια Araceli Alonso-Canovas et al. The Early Treatment Phase in Parkinson's Disease: Not a Honeymoon for All, Not a Honeymoon at All? J Parkinsons Dis 2023;13(3):323-328. doi: 10.3233/JPD-225064.
Από Μαρία Σταμέλου 08 Apr, 2022
Μπορεί η νόσος του Πάρκινσον να οδηγήσει σε διαταραχές της διάθεσης και ποιές; Πολύ συχνά. Τα πιο συχνά είναι η κατάθλιψη, το άγχος και η απάθεια. Η νόσος Πάρκινσον χαρακτηρίζεται και από μια πληθώρα άλλων μη-κινητικών συμπτωμάτων και όχι μόνο από τις γνωστές κινητικές δυσκολίες. Σε κάποιους ασθενείς, τα μη κινητικά συμπτώματα και ειδικά το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής περισσότερο και από τα ίδια τα κινητικά προβλήματα. Πολλές φορές μπορεί και να προηγούνται της εμφάνισης των κινητικών συμπτωμάτων (δηλαδή του τρόμου, της βραδύτητας κτλ). Συχνά, ένας ασθενής δηλαδή εμφανίζει πρώτα ανεξήγητη κατάθλιψη και άγχος που τον οδηγούν στον ψυχίατρο, λαμβάνει αγωγή που πολλές φορές μπορεί να μην είναι αποτελεσματική, και μήνες ή και κάποια χρόνια μετά, αρχίζει να τρέμει, ή να είναι δύσκαμπτος. Άλλοι ασθενείς μπορεί να τα εμφανίσουν έχοντας ήδη χρόνια τη νόσο. Μεγάλο ρόλο παίζουν και τα φάρμακα που λαμβάνονται για τα κινητικά συμπτώματα, ενώ το άγχος μπορεί να εμφανίζεται συχνά στην περίοδο «off», όταν τα επίπεδα των φαρμάκων δηλαδή είναι χαμηλά. Γιατί εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα στη νόσο Πάρκινσον? Η ελάττωση ορισμένων σημαντικών ουσιών στον εγκέφαλο, όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η νοραδρεναλίνη, μπορούν να οδηγήσουν στις διαταραχές αυτές. Βέβαια, πέραν αυτού, η δυσκολία την αποδοχή της νόσου και η στάση μας απέναντι της, αλλά και πολλοί άλλοι παράγοντες (προηγούμενο ιστορικό, κοινωνικοί, οικογενειακοί κτλ), μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε τέτοια συμπτώματα. Αντιμετωπίζονται; Ναι, αντιμετωπίζονται. Καταρχάς θα πρέπει να διαγνωστούν. Πολλοί ασθενείς δεν μιλούν εύκολα για το πώς νιώθουν, ή δεν θεωρούν ότι υπάρχει συσχέτιση της νόσου με αυτά τα συμπτώματα. Επιπλέον θα πρέπει να διερευνηθεί από τον νευρολόγο η συσχέτιση ή όχι με την λήψη φαρμάκων, ενώ σημαντική είναι και η συμβολή του ψυχιάτρου, καθώς η προσέγγιση θα πρέπει να είναι διεπιστημονική. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά φάρμακα, αλλά και τα ίδια τα ντοπαμινεργικά φάρμακα. Η ψυχοθεραπεία και η συστηματική άσκηση μπορούν να βοηθήσουν. Η εξατομίκευση της θεραπείας είναι κεφαλαιώδους σημασίας και απαιτεί εξειδίκευση και εμπειρία. Συμπερασματικά Η κατάθλιψη, το άγχος και η απάθεια μπορεί να αποτελούν συχνά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον. Μπορεί να εμφανιστούν νωρίς, ακόμα και πριν τα κινητικά συμπτώματα ή να εμφανιστούν αργότερα στην πορεία της νόσου. Είναι σημαντικό να μιλήσετε στη/στο νευρολόγο σας εάν νιώθετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα. Η φαρμακευτική αγωγή, η ψυχοθεραπεία και η κοινωνική υποστήριξη είναι σημαντικές για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων αυτών.
Από Μαρία Σταμέλου 06 Apr, 2022
Αυτή η εξαιρετική εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα Παρκινσον, επικεντρώνεται σε πρακτικές συμβουλές και προγράμματα άσκησης.
Από Μαρία Σταμέλου 17 Mar, 2022
Ενημερωθείτε σχετικά με τις Διαταραχές βάδισης στην νόσο Πάρκινσον από την Νευρολόγο Μαρία Σταμέλου στο Μαρούσι.
Από Μαρία Σταμέλου 17 Feb, 2022
Ομιλία της Μ. Σταμέλου στην ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Νευρολογίας για την Ιατρική Ακριβείας στην νόσο Πάρκινσον.
Περισσότερα Άρθρα
Share by: